یک کد وضعیت 400 یا یک کد سه رقمی که با 4xx شروع می شود نشان دهنده خطای مشتری است. هنگامی که مشتری درخواستی را به سرور آسیب دیده یا معیوب ارسال می کند، سرور یک کد وضعیت 400 صادر می کند. رفع خطاهای 4xx در یک وب سایت مهم است تا کاربران بتوانند به تمام محتوای سایت دسترسی داشته باشند.
کد های سری 400
کد وضعیت 400 یا کلاس 4xx برای جلب توجه به خطاهای ناشی از درخواست های مشتری (درخواست بد) در نظر گرفته شده است. برای شناسایی دسترسی معیوب تا حد امکان، سرور مورد نظر باید کد دقیق 4xx را در صورت عدم موفقیت درخواست صادر کند.
فهرست همه کدهای وضعیت 4xx
خطاهای کد وضعیت 400 در زیر فهرست شده است:
400: همه خطاهای کد وضعیت 4xx نشان دهنده یک درخواست بد است.
401 غیر مجاز: این درخواست به سرور نیاز به مجوز مشتری برای آن دارد. معمولاً این کار با ورود به سیستم انجام می شود. اگر کاربر همچنان بخواهد به منبع محافظت شده با رمز عبور دسترسی داشته باشد، کد وضعیت 401 (غیر مجاز) همراه با یادداشتی در مورد آنچه باید انجام شود ظاهر می شود.
پرداخت 402 مورد نیاز است: این کد وضعیت هنوز استفاده نشده است. در آینده اعلام می کند که برای مشاهده محتوا باید هزینه ای پرداخت کنید و فقط پس از پرداخت قابل مشاهده خواهد بود.
403 forbidden: این کد وضعیت با خطای 401 تفاوت دارد زیرا دسترسی حتی با جزئیات ورود معتبر ممنوع است. این اتفاق می افتد، برای مثال، زمانی که یک سایت با HTTP درخواست می شود، اما با https پیکربندی می شود.
404 یافت نشد: یکی از کدهای وضعیتی که اغلب نمایش داده می شود، خطای 404 است که برای نشان دادن اینکه پیوند درخواستی وجود ندارد یا دیگر وجود ندارد (لینک مرده است) استفاده می شود. اگر یک صفحه خطا کد وضعیتی را نشان دهد که با کد 404 متفاوت است، یک “خطای 404 نرم” دریافت می کنید.
روش 405 مجاز نیست: درخواست با روش اشتباه انجام شده است. روش مورد نیاز، مانند GET، با پاسخ درون کد خطا توضیح داده می شود.
406 قابل قبول نیست: در این حالت فرمت درخواستی مشتری نمی تواند توسط سرور ارسال شود. نوع محتوا در پاسخ از سرور موجود است.
احراز هویت پروکسی 407 مورد نیاز است: مشابه کد وضعیت 401، سرور از مشتری درخواست احراز هویت می کند. در اینجا، اما، در رابطه با سرور پراکسی که استفاده می شود.
درخواست 405: در صورتی که کلاینت نتواند در بازه زمانی تعیین شده توسط سرور درخواست کامل ارسال کند، این کد نمایش داده می شود.
تداخل 409: این درخواست از مشتری توسط سرور رد می شود زیرا تحت یک فرض نادرست ارسال شده است. اگر منبع اصلاح شده باشد، این کد وضعیت می تواند خروجی شود.
410 رفته: اگر کاربر این کد وضعیت را دریافت کند، به این معنی است که منبع دیگر در دسترس نیست و/یا حذف شده است.
طول 411 مورد نیاز: در صورت ظاهر شدن این کد، برای پردازش درخواست مشتری، لازم است که طول محتوا را در هدر مشخص کنید.
412 پیش شرط شکست: در این حالت پیش شرط در درخواست تعریف شده است که معتبر نیست.
413 موجودیت درخواست خیلی بزرگ: این کد وضعیت نشان می دهد که درخواست برای پردازش توسط سرور مورد نظر بسیار بزرگ بوده است. پاسخ سرور ممکن است شامل دستورالعملی باشد که بعداً دوباره امتحان کنید.
414 request-url خیلی طولانی است: سرور نمی تواند پاسخ دهد زیرا URL بسیار طولانی است. این معمولاً به دلیل انحرافات بیش از حد ایجاد می شود.
415 نوع رسانه پشتیبانی نشده: به این درخواست نمی توان پاسخ داد زیرا نوع رسانه در دسترس نیست.
محدوده درخواست 416 برآورده نمی شود: این کد خطا نشان می دهد که بخشی از منبع درخواستی دیگر در دسترس نیست یا نامعتبر است.
انتظار 417 شکست خورد: این کد در صورتی صادر می شود که فیلد سرصفحه “انتظار” درخواست خاصی را مشخص کند که سرور نمی تواند آن را انجام دهد.
422 unprocessable entity: این کد نشان می دهد که درخواست قابل پردازش نیست. این می تواند ناشی از خطاهای معنایی باشد، اما نه خطاهای نوع رسانه مانند 415.
423 locked: این کد به این معنی است که منبع درخواستی به طور موقت قفل شده و قابل دسترسی نیست.
424 وابستگی ناموفق: اگر این کد وضعیت صادر شود، دو درخواست انجام می شود. درخواست دوم به درخواست اول بستگی داشت، اما ناموفق بود.
426 ارتقا لازم است:: برای اینکه سرور بتواند این درخواست را انجام دهد، مشتری باید از TLS 1.0 استفاده کند.
428 پیش شرط لازم: برای موفقیت این درخواست، چندین پیش شرط باید رعایت شده باشد.
429 درخواست خیلی زیاد: این کد در صورتی توسط سرور صادر می شود که در مدت زمان معینی درخواست های زیادی از یک کلاینت دریافت کند. به عنوان مثال، اگر یک ابزار سئو کلمات کلیدی زیادی را در گوگل در مدت زمان کوتاهی جستجو کند، ممکن است اتفاق بیفتد.
431 فیلد هدر درخواست خیلی بزرگ است: اگر طول فیلد سرصفحه یا کل فیلد سرصفحه بیشتر شود، این کد وضعیت ظاهر می شود.
از اشتباهات اجتناب کنید
خطاهای کد وضعیت 400 اغلب به دلیل تنظیمات مرورگر وب است. بنابراین، کاربران باید بررسی کنند که کدام وب سایت ها این خطاها را صادر می کنند. همچنین، اگر کاربر یک کاراکتر را در فیلد فرم وارد کرده باشد، ممکن است سرور کد خطای 400 را برگرداند و برنامه ریزی نشده بود بنابراین در صورت دریافت خطای کاربری با کد وضعیت 400 باید نرم افزار یا ورودی های خود را اصلاح کنید.
راه حل برای خطاهای 404
- خطای کلاسیک 404 برای مدیران وب سایت و کاربران به همان اندازه آزاردهنده است. اگر خطاهای 404 انباشته شود، این نشانه یک وب سایت ضعیف برای کاربران و موتورهای جستجو است. توصیه می شود یک صفحه خطای 404 ویژه ایجاد کنید تا بر قابلیت استفاده تأثیر منفی نگذارد.
- طنز اغلب در صفحات خطای 404 استفاده می شود این کار باعث می شود کاربران به ادامه صفحه و جستجوی محتوای مورد نظر در صفحه فرود تشویق شوند.
- امکان دیگر ارائه نوار جستجو در سمت راست صفحه 404 است تا اطلاعات مورد نظر پیدا شود. همچنین می توان موضوعات مشابه را فهرست کرد.
در اینجا 7 نکته خاص در مورد آنچه که صفحه خطای 404 باید داشته باشد آورده شده است:
- عذرخواهی مودبانه یا طنز آمیز برای اشتباه.
- جایگزین هایی برای صفحه مورد نظر، برای محصول مورد نظر (مثلاً فروشگاه های آنلاین) یا مقالات جایگزین (مانند وبلاگ).
- گزینه ای برای کاربر برای گزارش خطا تا بتوان آن را حذف کرد.
- ارجاع مستقیم به ناوبری اصلی.
- نوار جستجوی جداگانه برای یافتن محتوای بیشتر.
- صفحه خطا را مطابق با طراحی شرکت طراحی کنید تا به عنوان یک شی خارجی درک نشود.
- گزینه های تماس.
اگر بتوانید با وجود صفحه خطای 404 بازدید کننده را در وب سایت خود نگه دارید، هدف از این نوع صفحه محقق می شود و نرخ پرش کاهش می یابد و احتمالاً همچنان تبدیل ایجاد می کند.
بیشتر بخوانید:
